واکاوی رفتار روزانه جزیرة گرمایی شهر تهران

جزیرة گرمایی شهر به افزایش دمای فضای انسان ساخت شهری در مقایسه با حومه طبیعی آن اشاره دارد. این پدیده که از پیامدهای گسترش شهرنشینی و شهرسازی است، و امروزه به مسئله ای بسیار با اهمیت در اقلیم شناسی شهری تبدیل شده است. رشد سریع و عدم توجه کافی به عناصر طبیعی مؤثر در فرایند برنامه ریزی و اجرای طرحهای شهری، پیامدهای زیست محیطی متعددی به همراه دارند که از جمله آنها پدیده جزیرة گرمایی است که از تمرکز فعالیت های انسانی و نیز از تغییر نوع پوشش سطحی ناشی می شود. در این پژوهش به منظور واکاوی رفتار روزانه جزیرة گرمایی شهر تهران با بررسی 8 روز از سال 2006 و با استفاده از پهنه بندی میدان وزش باد و دما، رفتار روزانه جزیرة گرمایی واکاوی شد. داده های جوی از 14 ایستگاه هواشناسی استخراج شد. همچنین میدان باد با استفاده از مدل آلودگی هوا مدل سازی شد. شکل فضایی جزیرة گرمایی در هر روز با فواصل زمانی سه ساعته در نرم افزاز arcgis ترسیم شدند. محاسبات آماری، از جمله شدت جزیرة گرمایی محاسبه شد. نتایج واکاوی داده های ایستگاهی و خروجی مدل نشان می دهند که با وجود رسیدن باد به حد آستانة محاسبه شده، شدت جزیرة گرمایی همواره مثبت است. به علاوه سرعت و جهت باد بیش ترین نقش را در الگوی فضایی و شدت جزیرة گرمایی دارد و میان الگوهای فشار با جزیرة گرمایی ارتباط خوبی وجود ندارد. مرکز اصلی جزیرة گرمایی در حدفاصل ایستگاههای بهمن، بازار و آزادی قرار دارد و در ضمن هسته اصلی برودتی شهر تهران در اطراف ایستگاههای شمال تهران، اقدسیه و تجریش به دست آمد.